Бесплатный фрагмент - Su üzərində bahar

Təzadlı gecə

Haldan-hala düşən adamlar təki

bu tənha gecəni yaşamaq çətin.

Ömür səhnə deyil, gecələr pərdə

çəkəsən sitəmin üstünə, dərdə.

Dəyişər əhvalın mehsiz, küləksiz,

dəlib keçər səni qızıl yel kimi.

Tutar ürəyindən, dəyişər halın,

ağarar bənizin qara tel kimi.

Səhərə hələ bir uzun gecə var.

Uzanar bu gecə zülmət dərətək,

daşıyar yuxulu — ölü adamı

səhər sahilinə yumşaq bərətək.

Kiminin nəfəsi çatar səhərə,

kimi qaranlıqda boğulub gedər.

Kimi yuxularda gələr dünyaya —

gecənin bətnindən doğulub gedər.

Haldan-hala düşən adamlar təki

bu tənha gecəni yaşamaq çətin.

Ömür səhnə deyil, gecə də pərdə

çəkəsən sitəmin üstünə, dərdə…

07.07.2013

Darıxıram

Könlümə toran düşüb,

içim dolu sualdı.

Baxdım sınıq güzgüyə,

Allah, bu hal nə haldı?

Üzümdəki sevinci

gözümün yaşı yuyur.

Sıraya dərd düzülsə,

öndə ayrılıq durur.

İçimdə olan yolun

izinə düşəmmirəm.

Dünyaya vurulmuşam

əlimi üzəmmirəm.

Məndən bezən tənhalıq

bu gecə boğar məni.

Könlünə insaf düşsə

təzədən doğar məni.

Hara gedim mən belə,

kimin qapısın döyüm?

Deyim ki, darıxıram,

aç qapını, mən ölüm?!

05.09.2014

Ağ bulud

Düşüb bu yolun ağına,

baş alıb, çıxıb gedəsən.

İzin də arxanca baxa,

yox olub birdən itəsən.

Gedəsən tamam uzağa,

əlinə bir əl dəyməyə.

Baxasan güldən savayı,

gözünə bir göz dəyməyə.

Nə qulaqda köhnə səda,

nə ürəkdə köhnə xəta,

nə də ki gözündə əda —

özündən itib gedəsən.

Ağ bulud ağlaya səni,

tək günəş dağlaya səni.

Gecənə ay boylana,

göy dəniz saxlaya səni.

Ləpələr silə izini,

yuyasan özün-özünü.

Düşüb dənizin bətninə

bir təzə insan doğasan.

27.12.2014

Bİr kəhər dayanıb Cıdır Düzündə

Bu atın yalını kim darayıb, kim?

Darağı əlində gəzən kim imiş?

Kimsəsiz yurdumun tənhalığında,

külək nəvazişi məni bitirmiş.

Mənim səhərimin üzü qaranlıq,

günümün, ayımın işığı itib.

Mənim kürəyimdə qamçı səsləri,

boynumda üzəngi kölgəsi bitib.

Sükutu qoynuna çəkən dərədə

həsrətin, kədərin izi üzündə.

Köhnə tumarında sığalım itən,

bir kəhər dayanıb Cıdır Düzündə.

Bu yerin gözəli Qarabağ atı,

gör neçə illərdi, kişnəmir, gülmür.

Bu sınıq qollarım, topal əllərim,

nə vaxtdı at yalı daraya bilmir.

19.01.2014

Kİmsəsiz evlər

İlahi, bu evdə kim qalacaq, kim?

Bu evin yükünü kim qaldıracaq?

Çəkib öz içinə dərd havasını,

bu sönmüş ocağı kim yandıracaq?

Üşüyən sobada dərdli kösövlər,

qırılan, yarımçıq ömür kimidi.

Qaralmış divarı bağrına basan,

kövrək xatirələr kömür kimidi.

Sahibin axtaran bir qara xəyal

qulaq kəsilibdi yel sorağına.

Dikib gözlərini qəriblər kimi

bağlı qapıların lal dodağına.

Yiyəsiz evlər də adam kimidi,

bir ev də beləcə yetim qalacaq.

İsti nəfəslərə möhtac evlərin,

həsrətdən içini torlar alacaq.

İlahi, bu evdə kim qalacaq, kim

Sükutda boğulan zaman içində.

Dərdi özü boyda nəm çəkən evlər,

intizar içində, güman içində.

03.02.2014

Qoru mənİ

Bu gecə yuxumu ərşə çəkdirən

dərdlər göy əskiyə bükəcək məni.

Tutub öz əlimlə, dırnaqlarımla,

hələ codlaşmamış barmaqlarımla

məni öz qanıma boyuyacaqdı.

Sonra maddım-maddım baxıb üzümə

bu dərdi taleyə bağlayacaqdı.

Qanımı dondurub, səsimi kəsib,

küyümü içimdə saxlayacaqdı.

Arzular qurtarmır, güman yetişmir,

uzanan əlimə ümman yetişmir.

Sən məni dənizin üstünə çıxar,

istərsən yeriyib gedim bu yerdən.

Məni utandırma özüm-özümdən.

Açın bu gecənin qapılarını.

Udacam gecəni hava qarışıq,

bu dəniz qarışıq, səma qarışıq,

ulduzlar qarışıq, o ay qarışıq.

İlahi, sən məni günahdan qoru,

məni utandırma gecə yanında,

bu dəniz yanında, o ay yanında,

məni utandırma Onun yanında.

…qoru bu gecəlik günahdan məni,

qoru bu gecəlik qınaqdan məni.

27.01.2015

Tamaşana gəlməyəcəyəm

Gəlməyəcəyəm tamaşana,

gəlməyəcəyəm daha…

Əllərim bir-birini

sürətlə öpməyəcək.

Səni axtaran baxışlar,

pərdəni döyməyəcək.

Ovcuma düşən ürək,

bir daha gülməyəcək.

Eşidilir ürəyinin çırpıntısı,

duyulur üzünün qızartısı.

Dəyişir sözlərin melodiyası.

Dərd süzülür içimə acı-acı.

Bir səs gəlir içəridən:

çıx, çıx… günahkar tamaşaçı.

Götürüb gedirəm

bütün mənli, mənsiz günahları.

İntizarda qoyma

yanımda oturan günahsız adamları.

Həyəcanlanma daha.

Gəlməyəcəyəm tamaşana.

Gəlməyəcəyəm.

Rahat bax!

Rahat bax, bütün salona.

13.05.2014

Çırpıntılar

Mən sənin qapını döyməyən poçtalyonam —

dünyanın ən böyük günah sahibi.

İztirab sahibi, o AH sahibi.

Nə zəng çalınır,

nə səsin eşidilir qapının kandarından.

Bir sükut boylanır ortalıqdan.

Mən sənin qapının önündən sakitcə ötən adamam,

sanki yadam.

Dünyanın ən böyük günah sahibi

sevgini öldürəndi.

Hər gün… ötüb,

sonra arxaya boylanıram,

əlimdən uçmaq istəyən məktubu

bərk-bərk tutub saxlayıram,

əlindən tutan təki.

Əlimdə məktub əsir,

məktubda sözüm əsir —

ayrılıq nəfəsimi kəsir.

Ömür də ki tələsir.

Döyülməyən qapı çırpınır,

ürək çırpınır,

məktub çırpınır,

məhvərindən çıxan

yerim, göyüm çırpınır.

Bir də döyünən, tövşüyən zaman.

Aman-aman!

Küləyə qoşulub pəncərədən gələcəyəm, dayan.

24.04.2014

Qəm havası

Bir ay doğar

yorulan buludlar arasından.

Bir ay doğar

işıqlanar gecələr.

Əllərimi, qollarımı görərəm,

sənə gedən yollarımı görərəm.

Qəribsəyən gecədə

yolların yanağından

tək ağlayan qəribin

göz yaşını silərəm.

Daş qolları qaldırıb oynayaram

içimdəki qəm havanın pəsinə,

diksinərəm lal sükutun səsinə.

Nə deyəsən,

gecənin bir küncündə

için-için oynayan

bu Allah bəndəsinə?

02.09.2017

Gecənİn sükutu

İşıqları o sönməyən tək evin

pəncərəsin bir göyərçin döyəcək,

dimdiyində gətirdiyi məktubun

hər sözündən sənin ətrin gələcək.

O ətirdən yuxu qalmaz gecədə.

O gecəni xatirələr alacaq.

O gecənin sükutunu pozacaq

adam gəlib düz önündə duracaq.

Gözlərinə dikiləcək iki göz.

Gözlərində o gözlərin öpüşü.

Lal divarlar yaddaşına köçürər,

pərdələrin izlədiyi görüşü.

Bu gecəyə lap ömrünü verərsən.

Yalvararsan qaranlığa ilk kərə.

Bir ismarış göndərərsən günəşə:

«Nə olar, sabah sən yuxula, yat» — deyə.

05.11.2016

Həsrət

Məni payız seçdi fəsil içində,

günümü xəzanlar hey tumarlayır.

Sənin əllərini göylər saxlayır,

mənim dizlərimi yer qamarlayır.

Sənsizlik hər gecə üşüdür məni,

donur öpüşlərin izi üzümdə.

Baxışım gözündə ağlayır sənin,

bir ağac göyərir köhnə izimdə.

Bir sazaq içimdən titrədir məni,

bahar istəyimi qəfil don vurur.

Havası sorulmuş bu boş qəfəsdə

həsrətin özünə təzə ev qurur.

Bu sənsiz dünyada nəyim var mənim?

Çəkilib gedirəm bu yer üzündən.

Nələr çəkdiyimi göydəki bilir.

«Ah!» yerin yeddinci qatından gəlir.

02.10.2016

Hüzn

Sаkit bir otаq istəyirəm…

Çаyı dа özüm süzəm

ürəyim istəyəndə.

Dəyib-dolаşmаyаlаr

heç olmаsа bu günlük.

Boşаldım ürəyimdə

yаtıb qаlаn,

pаs аtаn,

məndən bezən, bezdirən,

hərdən özün əzdirən

sözləri bircə-bircə

dostum аğ vərəqlərə.

Yüngülləşim o yükdən,

içimdəki həbsdən,

qаndаllаrdаn qurtаrım.

Tənhalığım

Bu payız havası üşüdür məni.

Günlər də soyuyub aramız kimi —

qolun qollarıma dəymir haçandı,

əlim əllərinin intizarında.

Yüz ildi, min ildi ayrı kimiyik.

Nəfəsin isitmir üzümü daha,

donub dodaqlarım, kəlmələr donub,

baxışın üşüyür yanaqlarımda.

Qapının zəngi də susur nə vaxtdı,

hər addım səsinə diksinirəm mən.

İçimdə bir zindan ağırlığı var,

gecənin sən — yoxluq tənhalığında.

12.10.2018

Su üzərində bahar

Könlünə yatmayanı

sahilə qovan dəniz.

Gülü qoynuna alan

dəniz, könlün nə təmiz.

Sevgilərin sadiqi,

sənə gül gətirmişəm.

Sən ismətli gəlinsən,

üzünə tül sərmisən.

Gülü görüb əllərin

dalğa-dalğa əsəcək.

Gəlib üzümə baxıb,

baxıb məni süzəcək.

Pıçılda qulağıma,

pıçılda duyulanı.

Gəl danışaq; boşaldım

içimə yığılanı.

08.07.2018

Yaşa belə

Hər şey,

hər şey

boğur səni.

İçindəki adam boğur,

çölündəki adam boğur,

havan boğur, hissin boğur.

Aralıqda o vurnuxan

düşüncələr nələr doğur?

Bir sakitlik olacaqmı

içindəki, çölündəki

bu savaşdan?

Sual yağır yağış kimi.

Ağacdakı yarpaqlar da

baxır sənə baxış kimi:

Səni yoran ağrılara

nə vaxtadək dözəcəksən?

Bilirəm ki,

əvvəl-axır bezəcəksən.

Səni boğan o dərdləri

bir «ah» ilə çıxart getsin.

Ötən ötsün, itən itsin.

Öz-özünü sən boğmasan

kimsə səni boğa bilməz,

səndən səni doğa bilməz.

Yaşamaqçün

doğ özündən təzə adam.

Səni boğan aralıqdan,

qovğalardan

birdəfəlik azad ol tam.

«Yeni həyat,

yeni adam —

bundan sonra

göy doğduğu

bir övladam».

Ya da de ki:

«bu dünyaya tamam yadam»,

ya da çığır için boyu:

«burax məni yolayrıcı,

burax gedim.

Mən də buyam».

Ya da yaşa belə.

Yaşa belə, dözənəcən,

öz-özünü üzənəcən…

30.05.2018

Qara xatİrə

Gecənin birində lap sübhə yaxın

qara xatirələr boğacaq məni.

Bu səsə, bu küyə dözməyən gecə

axırda özündən qovacaq məni.

Dərd də dərd gətirər, qazancıma bax.

İllər daş səbrimi alır əlimdən.

Bu gecə yuxuma girən xəyallar

gəlib bir iltizam alır dilimdən.

Sıxır ürəyimi qara xatirə,

ümidin yolları dardı, dar, Allah.

Bu qədər zamanı necə yaşadım?

Məndə bir ölünün səbri var, Allah.

16.10.2015

Götürüb gedİrəm sənİ özümlə

Götürüb gedirəm səni özümlə

gecənin ən sakit, gizlin yerinə.

Qıymaram mən sənə könlümdən başqa

bir baxış toxuna, yerin bilinə.

Mən səni köksümə sıxıb apardım,

Bürüdüm hissimin burulğanına.

Bir də görərsən ki, qaçıb üzümdən

dodağım qonubdu dodaqlarına.

İlahi, sən bunda cazibəyə bax!

Bu sevgi özümdən qoparır məni.

Bu xumar gecədə bədirlənən ay,

salıb işığına aparır məni.

02.09.2014

Harada qalmısan

Külək dağıdardı meşənin telin,

yarpaqlar gizlincə öpüşərdilər.

Sən baxıb üzümə gülümsəyərdin,

bilərdim, bilərdim, nə istəyərdin.

Arabir görünən aydan utanıb,

qoluma girərdin, üzüaşağı

gedərdik hardasa bir gizlin yerdə

dünyanın qəmindən uzaqlaşardıq…

Külək tellərini daraqlayardı,

külək məni yaman qabaqlayardı.

Mən səni köksümə sıxardım ki, bəs,

külək tellərini daraqlamasın,

yanımda o səni qucaqlamasın.

İndisə küləkdən yan qaçıram ki,

ötən günlərimi varaqlamasın,

çatıb məndən səni soraqlamasın.

Meşə həmin meşə, çəmən o çəmən.

Yenə yavaş-yavaş əsəcək külək.

Atılan püşklərin o tərs üzütək,

indi zamanımı günahkar bilək?!

O ay da gizlənib, yağacaq yağış.

Ağac görən kimə çətirin salmış?

Hardan yağdırıldı üstünə qarğış?

Sən harda qalmısan, a tənha qalmış?!

O axşam qaranlıq ayırdı bizi.

Qaranlıq gecədə işığa düşmüş

gözlərtək görmədik bir-birimizi.

Sən ayrı, mən ayrı, bu tək dünyada.

Harada qalmısan, indi harada?

1982

Sükutlu gecə

Göy üzü aram-aram

ulduzları qoparır.

Qolun boynuna salıb

bulud ayı aparır.

Yuxumu itirmişəm

bu darıxan gecədə.

Əlin qoynuna qoyub

mürgü vurur küçə də.

Bu sükutlu gecədə

o sevdiyin mahnını

sənin təki oxudum

əyilib ürəyimə.

01.07.2016

Şam tut gecəmə

Gecəmin halsız vaxtına

özünü tez yetir, mələk.

Qanadını sər üstümə

sən ruh kəpənəkləritək.

Aç evimin pəncərəsin

gecə baxışlar qaralır.

Gecənin qəmini çıxart,

gecə ömürlər daralır.

Səsi alınmış gecənin

içində sənsiz bitərəm.

Gözünü şam tut gecəmə,

gecədə azıb itərəm.

30.06.2017

Sükutun səsİ

Səni göymü apardı

sevmədiyin bu yerdən?

Daha işığın gəlmir

qaranlıq gecələrdən.

Gecələr tam qaranlıq,

gündüz sükut içində.

Uçub, gedib səsin də

durnaların köçündə.

Boğur yeri qaranlıq,

boğur sükutun səsi.

Boğur səni içində

ayrılığın nəfəsi.

25.08.2017

Göz yaşı

Səsində sözlər üşüyür,

baxışında baxışlar.

Axır, ovcuma axır

gözlərindən yağışlar.

Bu sükutun içində

döyür məni hıçqırıq,

Cüt dodaqlar qapalı,

hardan gəlir qışqırıq?

Əlimdə əl danışır,

gözlərində baxışlar.

Əyil bir ocvuma bax.

Barmağımız boğulur,

…damcı-damcı yağışlar.

31.07.2019

Narahat ruhlar

Böyük alim Rafiq Əliyevə

Kimsəsiz evlərin eyvanlarından

kədərli, narahat ruhlar boylanır.

Baxışlar kiminin tək üst-başına,

mənim ətrafımı baxıb, yoxlayır.

Küçələr, səkilər buraxmır məni,

hər yerdə cüt, qoşa addım izləri.

Addım izlərində maqnit gücü var,

tutub ayağımdan saxlayır məni,

bağlayır özünə, bağlayır məni,

öldürüb, basdırıb, ağlayır məni…

Bu yolda, bu yerdə qəbirlər artır,

təsəlli söylənir, səbirlər artır…

Bu gecə özümü harda basdırım?

İçimdə özümə qəbir yerim yox,

bu gecə dözüm yox, səbir yerim yox.

Döşəmə daşları qəbirdi, Allah.

Yanaşı uzanan, yanaşı yatan,

tanımır bir-birin, nə sirdi, Allah?

24.03.2013

Bu bİr tale havası

Ömrümüzə anbaan

gün çıxır,

külək əsir,

yağış yağır,

qar yağır.

İçimizdə həm sevinc,

həm də bir ayrılıq var.

Əlimizə gələnlər,

əllərdə qalmır daha.

Satılan ucuz olur,

alınan min qat baha.

Dərd durub özü gəlir

üstümə aram-aram.

Deyir: «Səninlə varam,

mən səni unutmaram».

Ömrümüzə anbaan

gün çıxır,

külək əsir,

yağış yağır,

qar yağır.

Qar yağır ağır, ağır.

Bu bir tale havası.

29.04.2015

Son səs

Alman faşistləri tərəfindən bombardman edilən bir binanın zirzəmisində həlak olan həyat yoldaşının

cəsədi önündə çarəsiz qalan yaşlı kişinin düşüncələri…

Polşa, 1944-cü il.

Bu ikilik — bir ömrün

tükənən nəfəsidi.

Müharibədə məhv olan

taleyin son səsidi.

Sən əbədi susursan,

əlim-qolum quruyur.

Ağlaya da bilmirəm,

məni səndən alarlar,

bayırda düşmən durur.

İçimdən hey səs gəlir:

«Bu yerdə səsini ud».

Qaranlıq zirzəmidə,

bu qorxular içində

ulayır qara sükut.

Hər şey uçdu, hər şey boş,

sən yoxsan, … evimiz yox,

sən yoxsan, həyatım bomboş.

Qucağım yuyat yerin,

yuyur səni göz yaşım,

ay ömürlük sirdaşım.

Son mənzilimiz üçün

məzarı qazdırıram…

Mən səni öz yerində —

qəlbimdə basdırıram.

15.06.2018

Son pərdə

İdeal insan yoxdu, onu heç vaxt özləmə,

heç də bu həyatdan yaxşı əsər gözləmə.

Hər kəs bir rol oynayır

özü bildiyi kimi.

Biz həyatda biri-birimizin

əksiklərini doldurmaqla məşğuluq.

Oxumadığım, rejissorunu görmədiyim əsərdə

sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Komediya üçün nəzərdə tutulmuş tamaşanın

sonu faciə ilə bitir.

Səhnənin pərdəsi istənilən an bağlana bilir.

Son sözün ağzında,

son baxışın tavana zillənən gözümdə qalır.

Sonu faciəyə çevrilən bu həyat tamaşasında

sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Mən faciə üçün yazılmış bir əsərdə

komik aktyor ola bilmərəm.

Pərdələr göz qapaqları kimi

tez-tez açılıb bağlanır.

Son pərdə gözləri qapamaq üçün sallanır.

Sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Mən oxumadığım əsərdə

səhnəyə atılmış həvəskar aktyoram.

27.06.2018

Özgə şəhərdə

Özgə şəhərdə yaşamaq nə gözəl.

Özgə şəhərin gülləri də fərqli,

quşları da, ağacları da,

binaları da, adamları da…

Adam özünü və sevdiyini yaxşı tanıyır özgə şəhərdə.

Doğma şəhərin doğma küçələrindən,

sənə baxan pəncərələrdən, tanış adamlardan çəkinirsən,

sıxılırsan…

Özgə şəhərlərdə tək ay tanış, bulud tanış,

günəş tanış, yağış tanış, külək tanış, sən tanış…

Bir də bizi tək buraxmayan qaranlıq gecələr tanış.

Qarış bu şəhərin adamlarına, qaynayıb qarış.

Dodaqların bizi unutduğu, qulaqların sakit qaldığı

bu yerlər necə də gözəl.

Gizlində dediyimizi aşkarda deyəcəyik,

və bütün küçələri qol-boyun gəzəcəyik.

Hələ insanların gur olduğu yerlərdə şəkil də çəkdirəcəyik.

Sonra, uzandığımız çəmənlikdə, pilləkənlərdə

göyərçinlər yaxın gəlib qonacaq əllərimizə,

qumru quşları baxışlarıyla məktub göndərəcək məndən sənə.

Hər anımızı kadra alacağıq;

baxıb gülən gözlərimizi, heç unudulmayacaq o günlərimizi.

Əl-ələ tutub qaçacağıq meydan, küçə boyunca,

kefini çıxaracağıq bu günlərin doyunca.

Sevib sevildiyi qədərdi bir insan ömrü.

Boşaldığın, dolduğun, sənin sən olduğun,

gecəsi gündüzündən,

gündüzü gecəsindən uzun

özgə şəhərdə yaşamaq necə də gözəl.

Çox gözəl.

17.01.2018

Vətən bİtİr

Tarixini yazmayanın

taleyin özgələr yazar.

Bir millətin taleyində

bu qədər dərdmi olar?

Orda xeyli,

burda bir az,

sonra lap az,

yenə xeyli…

Torpaqları itirərək yol gəlirik.

Bu yoldumu?

Sonu varmı belə yolun???

İl dolanır,

əsr ötür,

alammırıq

itirilən,

pay verilən torpaqları.

Udammırıq

bizi udan zamanları,

bizdən qaçan

gümanları…

Ölən ölür,

itən itir.

Yel aparır,

sel aparır,

il aparır

izimizi.

Bir ovucluq vətən qalıb,

torpaq qalıb

babalardan miras bizə.

Bizdən nələr qalar sizə?

Bilən yoxdu.

Yeriyirik addım-addım,

keçmişlərə boylanırıq maddım-maddım.

Yollar itir,

inam itir,

zaman bitir.

Bizim olub əldən gedən

daha bir də bizim olmur.

İtkilərin yeri dolmur.

Görən nə vaxt oyanacaq

bu şahsevən,

yatan millət,

yuxusunda batan millət?

Olanları bilə-bilə,

görə-görə

biz hələ də

yanımızdan

ötüb keçən,

itib gedən

«Gün gələcək» zamanları gözləyirik.

Gələcəkmi bizim zaman?

Kimsə bilmir.

Heç kəs dinmir,

hamı susur

lal-kar kimi.

Zaman ötür,

güman itir,

VƏTƏN bitir.

14.06.2018

* * *

Bu gün dənizin qurbanlıq gəmisiyəm.

Gecənin ölüm qonağı.

Gündüzü oğurlanmış kimidi həyat.

Rahatlıq yox, tənhalıqda.

Cəmlər tək olur insanlar darıxanda.

Qaranlıqda yollar bitmir ki, bitmir.

Səhər açılmağa qorxur.

Bir meh yox, sənə əl uzada.

Hər şey «get-get» deyir,

uzağı göstərərək.

Nə var o yaxın uzaqlarda?

Kimsə bilməz.

Sükunət qoxuyur havası sovulmuş otaq.

Kədərin dadı varmış,

yoxluğun qoxusu.

Quraqlıqdan balıq iyi gəlir,

dənizdən yarpaq ətri.

08.09.2019

Boş şəhər

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Yorğun ayağını sürüyür səki.

Süpürür şəhərdən xatirələri

saralıb tökülən yarpaqlar təki.

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Daha inanmıram bu şəhər dola.

Bu doğma şəhərdə qəribəm, Allah,

məni də özü ilə aparan ola.

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Qaçıb bu şəhərin əlvan bənizi,

dənizə uzanan küçələriylə,

bu şəhər boğmağa aparır bizi.

29.06.2016

Dənizdə toy

Sənin gəlişini görən ləpələr,

önünə yüyürər, arxanca qaçar.

Sonra ayağından, izindən öpər,

əyilsən üzündən, gözündən öpər.

Sonra qulağına nəsə pıçıldar,

yanağın allanar, gözün parıldar.

Səni öz yanında saxlasın deyə,

gəlib izlərini yuyub aparar.

Sən də bu sevincin sədalarında,

ləpə paltarında gəlin olarsan.

Bu gecə toyuna gələn balıqlar,

düzülər boy-boya şahidlər kimi.

Sonra bir gecəlik hey sevişərlər —

atılıb düşərlər, alqış deyərlər.

Külək də «Mendelson marşı”nı çalar.

Bu gecə dalğalar dəniz toyunda

ləpəylə ilk dəfə bir vals oynayar.

Ay da olanları göyə yollayar.

Bu gecə bir ülvi sevgi gecəsi,

dəniz qucağında bir eşq nəşəsi.

28.11.2016

Gəl gedək dənİzə

Gəl gedək, dəniz gözlüm,

gedək burdan uzağa.

Gedək biz olan yerə,

gedək, bizim dənizə…

Qovuşsun dəniz dənizə;

baxım alyanaq bənizə,

baxım mən gözə — dənizə.

Tellərini meh oynatsın,

ləpələr yusun izini.

Bu gün yenə gül açmısan,

qoy, dəniz görsün üzünü.

…Bu nə görüş, bu nə yanğı,

hardan gəldi bu dərd, ağrı?

İki sevgi arasında

od oluram, su oluram —

səni dənizə qısqanıram,

mən dənizi qısqanıram.

01.09.2016

Dənİztək

Səni dəniz təki qucaqlayaydım,

səni dəniz təki öpə biləydim.

Səni dalğalartək alıb qoynuma,

səni ləpələrtək sığallayaydım.

Nə ay görə bizi, nə günəş baxa,

çəkilək dənizin sərinliyinə,

çəkilək dənizin dərinliyinə.

Bir özgə baxış da səni görməsin,

bir özgə çağırış da sənə gəlməsin.

Gəl gedək, gəl, gedək biz olan yerə,

özümü dəniztək göstərim sənə.

10.09.2017

* * *

Dəniz də qadın kimidi.

Adamı özünə çəkir:

sevdikcə sevmək istəyirsən,

getdikcə getmək istəyirsən;

ayrıla bilmirsən,

qoynuna sığınmaq istəyirsən.

* * *

Qısqanıram dənizi.

Qısqanıram səni mən —

gündüzlər günəşə,

gecələr aya.

Sən mənim dənizimsən,

dəniz gözlüm.

* * *

Bu qız gözlərimdə dəniz kimidi,

özündə min il də saxlayar məni.

Dözməyib ayrılıq dərdinə hərdən

dəniz sinəsinə bağlayar məni.

* * *

Sən ki bir dəniz kimisən.

Sənİn özəl şəhərİn

Sənə bir şəhər salım.

Yeni; iki nəfərlik.

Uzunu bir yol boyu,

eni iki nəfərlik.

Qızılgülün ətriylə

dolan bir evim olsun,

ruhumuzu oxşayan

o evim, evin olsun.

Evinin pəncərəsi

bizim dənizə baxsın.

Gündüz günəş, gecə ay

süzülüb evə axsın.

Dalğalar lay-lay desin

gecə sənin yuxuna.

Ləpə özü gələcək

hər gün səhər qoxuna.

Sənə bir şəhər salım.

Yeni; iki nəfərlik.

Uzunu bir yol boyu,

eni iki nəfərlik.

22.01.2014

Yenə

Yenə bir öpüşün yeri göynədi,

alışıb od tutan yanaqlarında.

Bir həsrət özünə yer tapa bilmir,

titrəyən, səyriyən dodaqlarımda.

Təzə qanad açıb uçan bu qızın

könlünə bu gecə «soyuq”mu dəydi?

Yoxsa ki dənizdən əsən küləklər

o kövrək hislərin qanadın əydi?

Harada gizlətdin, haraya atdın,

xəyali gecənin naxışlarını?

Dəli küləklər də qopara bilmir

yollara dikilən baxışlarını.

Küskün baxışları yollardan yığıb,

qoynuna sığınan qollardan çıxıb,

alıb əllərimə yanaqlarını,

alıb dodağıma dodaqlarını

səni o gecədən qoparacağam,

səni öz gecəmə aparacağam.

Necə qıydın, İlahİ

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Üzünə qırış saldın,

saçlarına dən saldın.

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Hər qırışı görüncə

ürəyimə xal düşür.

Səbrim bir tikə olur,

köksümə ləkə düşür.

Qəribə bir kölgə var

qürub saçan üzündə,

dünya sönür gözümdə.

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Bilirsən necə qorxur?

Dözə bilmir bu «dərdə».

Qorxur gözəllik bitə,

düşüb gözündən itə.

Güzgü əlində sınar,

hər kəs gözəli qınar.

Mənim gözlərimdəki

gözəllik itən deyil,

qurtaran, bitən deyil.

Bir onu bilirəm ki,

itməz onda gözəllik.

Yaş üstünə yaş gələr,

bitməz onda gözəllik.

İçindəki gözəllik,

bir az da üzə çıxar.

Üzü, gözü nurlanar,

daha da gözəl olar.

Gözlərim alovlanar,

baxışım sığallanar…

O, mənimtək düşünmür,

düşünmür eyyy, İlahi!

Qadınlar ayrı cürdü…

Qadın incidi, dürdü…

Görəsən mənim qədər

dərdini çəkən varmı

yerdəki mələklərin?

04.05.2016

Günah

Üzəcək tərəddüd, üzəcək səni,

o kövrək ürəyin tab etməz buna.

O hisslər, duyğular bir etirafdı,

üzünü min kərə çəksən də yana.

Sənin etdiklərin günahdı, günah.

Sənin etdiklərin özünə qəsdi.

Çırpınıb üstümə yüyürən ürək

sinəndə car çəkir: «dözdüyüm bəsdi».

Sən niyə qənimsən özün-özünə.

Fikirlər hissini boğur hər gecə.

Hey dolub-boşalan, dəyişən halın

o kövrək qəlbini yaşatsın necə?

Hər gülü anlayan, çiçəyi duyan

özünü duymurmu? İnanmaq çətin.

Əlimdə gizlənən titrək əllərin

söyləyir: «yanmaq da, danmaq da çətin».

19.04.2014

Yuxusuz gecələr

Daha gecələrin yuxusu qaçıb.

Daha yuxular da şipşirin gəlmir.

Gecənin halını kim qaçırıb, kim?

Bu halsız gecələr özünə gəlmir.

Dəniz qaranlığı alıb qoynuna,

sahilin dərdini ləpələr çəkir.

Bulud arxasında gizlənib ay da,

gündüzün dərdini gecələr çəkir.

Bu gecə meh də yox, yatan ağacda

yarpaqlar boynunu budağa dikib.

Girmişəm gecənin dərə bətninə,

görürəm bir qızın yuxusu itib.

28.01.2016

Sevgİnİn səsİ

Hamıdan sakitdim, saf bir oğlandım.

Başımı aşağı salıb gəzərdim.

Günəşin altında qaralanacan,

günü saatlara düzüb bəzərdim.

Məni aya bölüb böyüdən ilin,

oxşar günlərində heç darıxmadım.

Düşüncəm yerində, ağlım yerində,

sözümdə bir kərə heç karıxmadım.

Sevincli gündüzün, xoş axşamların

günəşi nə gözəl, ayı nə gözəl.

Qayğıdan çox uzaq uşaq çağların

yağışı, payızı, yayı nə gözəl.

Elə ki sən gəldin… hər şey dəyişdi.

Dəyişdi zaman da, dəyişdi an da.

Allanan yanaqla, gülən ürəklə

mənə göz vururdu təzə güman da.

Məhvəri dəyişdi sakit ömrümün,

sükutlu həyatım içdən qaynadı.

Baxdım üz-gözünə, matım qurudu:

İlahi, bu necə gözəl aynadı.

Könül aynasında mən sən olmuşam.

Dəyişib əhvalım, dəyişib halım.

Qayıdım özümə, ya səndə qalım?

Qorxuram olanı əlimdən salım…

Qalmışam bu iki yol arasında.

İçimdən içimə səs pıçıldayır:

«Dözməz bu halına…, dözməz ürəyin.

Qaytar məni geri, qadanı alım».

05.08.2017

Sevdİm

Mən onda

ayrı bir sevgi gördüm.

Hislərin, duyğuların

zirvəsini gördüm.

Gördükcə, içimə

pillə-pillə hördüm.

Ayrı bir mərhəmət,

şəfqət gördüm.

İlahi bir gözəllik gördüm

sözündə, düşüncəsində.

Hər şeydə bir əzəmət gördüm.

Mən onu görmədən sevdim.

Darıxdım-darıxdım görüşünə,

darıxdım addım-addım gəlişinə,

gülüşünə.

Mən o adamın

əllərini görmədən əllərini sevdim,

gözlərini görmədən gözlərini sevdim,

baxışlarını sevdim,

səsini eşitmədən səsini sevdim,

üzünü görmədən üzünü sevdim,

mən onun özünü sevdim.

Azadlığını sevdim,

varlığını sevdim.

Mən onun insanlığını sevdim.

İnsanı sevdim,

insanı.

14.02.2018

Mənİ yuxudan oyat

Bir göyərçin uçacaq

üşüyən pəncərədən.

Bir göyərçin uçacaq

soyuyan əllərimdən.

Yuvası uçan gözəl

gecə harda qalacaq?

O ipək qanadların

səmadamı yoracaq?

Qayğılı baxışında

sevgi dolu bir həyat.

Qayıt, qon pəncərəmə,

məni yuxudan oyat.

29.09.2016

Qаçqın uşаğı

Qismətinə

аcı tаle yаzısı yаzılаn —

Qаçqın uşаğı.

Küçəsi — səhrаnın çıхış хətti,

məhləsi — yаrdım məntəqəsinin yаnı,

evi sоnuncu çаdır,

yаtаğı çаdırın küncü —

Qаçqın uşаğı.

Yаş kаğızı möhürlərlə dоlu,

adı BMT-nin, Qırmızı Хаçın siyаhısındа,

yаrdımlа böyüyən,

şəkli

əcnəbi nümаyəndəliklərin

məzlumlаr аlbоmundа —

Qаçqın uşаğı.

Müəllimi didərgin,

məktəbi çаdırdаn,

təqdimаtı

аdındаn, sоy аdındаn qаbаq —

Qаçqın uşаğı.

Ürkək bахışlı,

əlləri, gözləri təmənnа həsrətli,

ünvаnını ötkəm söyləmək istəkli,

itkilərimizin «günаhkаrı»,

dünyаnın аrtıq аdаmı —

Qаçqın uşаğı.

Nə dоğulduğu yerin dəqiq ünvаnı,

nə günü, аyı,

nə nəsli-nəcаbəti, məkаnı bəlli,

çаdırdа dоğulаn —

Qаçqın uşаğı.

Bахışı bахışlаrdаn,

geyimi geyimlərdən fərqli,

gözü özündən böyük,

dərdi çiynində аğır yük,

tаleyi müəmmаlı bir cоcuq,

ürəyi оyuq-оyuq —

Qаçqın uşаğı.

2000

Güllə səsİ

Bu gedişin — zamanın… qəmi var, ağrısı var,

içində naləsi var, dərdi var, yanğısı var.

Körpələr boylanır təpə qəbirdən,

körpələr boylanır qəbir qucaqdan,

körpələr boylanır qan quyusundan.

Bir körpə anasın axtarır hələ

açılan güllənin alovlarında.

Bir gözdə analar güllələndilər,

bir gözdə ataya uçdu güllələr.

Güllələr körpənin son oyuncağı,

güllələr körpənin son dayanacağı.

Körpənin o torpaq tər sinəsində

sevdiyi qırmızı lalə böyüyür,

üstündə bir qara güllə yarası.

Günahsız körpələr, məsum körpələr,

körpə çağlarını yaşamadılar,

körpə adlarını daşımadılar.

Yarımçıq qoyulan ömür payıyla,

üzündə o donmuş qorxunc halıyla,

bir körpə dolaşır, bir körpə gəzir

Qanlı Xocalının gecələrində,

Kərkükün, Mosulun…

Hələb, Kabulun,

köhnə Varşavanın,

Osvensimin,

Xatının,

Bağdad, Dəməşqin,

Qarabağın

sevincsiz,

uşaqsız

küçələrində.

Ötür, illər ötür, zaman dəyişir,

səndə də, məndə də güman dəyişir.

Bu qara dünyada, yalan dünyada

kor fələk dolanan məkan dəyişir,

əldən ələ keçən sükan dəyişir,

naqisin xisləti dəyişmir ancaq.

Təmiz bildiyimiz o boz səmadan

hələ də o qorxunc mərmilər yağır

körpə evlərinə, xəstəxanaya.

Güllə səsi gəlir yerin altından.

Güllə səsi gəlir oyuncaqlardan.

04.02.2017

Tərəddüd

Gecənin bu sakit, hüznlü vaxtı,

ürəklə qapımı kim olar döyən?

Doğmamı, özgəmi bu qəfil gələn?

Kimlərin yadına düşmüşəm görən?

Bu əski qapılı, əski qıfıllı

bu kasıb komamı kimdi tanıyan,

kimdi gecə vaxtı məni arayan?

Adamın ağlına min güman gəlir,

başımda min xəyal dolaşır, gəzir.

Çoxdan unutmuşam qonaq-qaranı,

Tanrımı göndərib gələn qonağı?

Qaranlıq gecəyə ay doğan kimi,

qapının ağzında gecə qonağı.

Bir əlim dəstəkdə, biri cəftədə.

Açım, ya açmayım?

Bilmirəm hələ…

18.02.2018

O əllər

Hər səhər, hər axşam o pəncərədən

məni yola salan, mənə əl edən,

arxamca su atan, «yaxşı yol» deyən,

o əllər çağırsam gələrmi yenə?

Üzümün sığalı itib nə vaxtdı,

saçımın tumarı itib nə vaxtdı,

köksümdə min qubar bitib nə vaxtdı…

O əllər çağırsam gələrmi yenə?

Zamanın nə fərqi, günün nə fərqi,

sevinci apardı, vər saldı dərdi,

gedişi könlümə bir kölgə sərdi.

O əllər çağırsam gələrmi yenə?

Əlimə əl dəyər, üzə qan gələr,

dil açıb danışar, cana can gələr,

məni yuxulardan oyadan gələr.

O əllər çağırsam gələrmi yenə?

Ömrümü bəzərmi, bəzərmi yenə?

09.07.2017

Sevgİ nəğməsİ

Sənin çətirini alan küləyin,

öpüşü qonacaq yanaqlarına.

Enəcək, enəcək bir az aşağı −

o solan, göyərən dodaqlarına.

Bu yerin, bu göyün heç bilmədiyi,

ayın duymadığı, eşitmədiyi,

bir sevgi nəğməsi oxuyacağam

qara buludların qulaqlarına.

Daha bu əllərim çətirdi sənə,

o mil-mil barmağım pərdələnibdi.

Mənim baxışlarım şimşəkdən iti,

bulud pərən-pərən səpələnibdi.

Çırpdım küləkləri boz qayalara,

söndür, söndür məni, alışacağam.

Mənim coşan sinəm yelkən kimidi,

dəniz dodağından yapışacağam.

Qayıt

Öpüb həsrət çəkən baxışlarından

yenə hansı xəyal apardı səni?

Daha bu dənizin sahili bomboş,

yoxsa qağayılar qopardı səni?

Bu nə qəm-qüssədi, bu nə kədərdi,

bu dərdin içində necə bitmisən?

İndi haralarda axtarım səni?

Sən özün-özündən çıxıb getmisən.

Bu günlər düz on il qocaltdı səni.

Sınıq ürəyimdən qayıt yerinə.

Sənin hər gününə bir ad qoyardıq,

indi nə ad qoyaq bu on ilinə?

Səni apardığım səma yolunu

simşək cadar-cadar doğrayıb, töküb.

Əllərim göylərdən üzülüb tamam,

ruhumun üstünə qaranlıq çöküb.

Bu günlər düz on il qocaltdı səni.

Sınıq ürəyimdən qayıt sən geri.

14.09.2014

Qəmlİ baxışlar

Necə silim şəkildəki göz yaşın?

Çarpaz qollar boğur məni şəkildə.

Çıxart məni köynəyinin içindən

enib qalxır ürəyintək şəkil də.

İndi hara baş götürüb yol gedir

«gəl-gəl» — deyib, söz söyləyən baxışlar?

Göndər mənə, göndər doğma dərdləri

qucaqlaşıb öpüşsünlər tanışlar.

Üz-gözündə son illərin naxışı,

sevincimi qəmlər boğur haçandı.

Ha bağrıma basıb, basıb, hey öpdüm,

dərd sönmədi… təzə dərdlər oyandı.

…Danış şəkil, danış gözlər, danış, din.

Kim deyir ki illər bizi itirməz?

Baxma, mənim sən arxamca beləcə,

şəkil məni bir də geri gətirməz.

25.06.2015

İçİmdə sən boyda sən gəzdİrİrəm

Qəlbinə özündən ağır yükləri

illərdi yığırsan, daha sığışmır.

Sənin ürəyini oxuyan kəsin

elə bilirsən ki qəlbi alışmır?

Sevincin sevincim, kədərin kədər,

sənsizlik çəkdiyim dərdlərdən betər.

Özün yüklədiyin o yüklər qədər,

içimdə sən boyda sən gəzdirirəm.

Dərd də dərd gətirir özündən böyük,

baxışım min kərə gözümdən böyük.

Alnımın yazısı üzümdən böyük,

içimdə bir qoşa mən gəzdirirəm.

10.12.2013

Qapın döyülə

Gecənin birində qapın döyülə —

baxıb görəsən,

qapının ağzında ağappaq adam.

Bir göz baxır sənə oyuq içində,

gələn dərd içində, soyuq içində.

Uzaqlardan gələn yorğun adamın

adı hecalana titrək səsində.

Sənə tanış gələn sönük gülüşü,

o nəm gözlərində ilişib qala,

səni xəyallardan xəyala sala.

Əvvəlki utancaq baxışlarıyla

səpə üst-başına ötən illəri,

oyada yuxulu xatirələri,

titrəyə içinin alt pərdələri…

Buna ürək dözər,

buna can dözər?

Bu təklik içində, sükut içində,

dərdlər öz-özündən alışan ola,

dərdlər bir-biriylə barışan ola.

Kösövü qaralmış, külü ağarmış

həsrətlər içində sənə yol alan,

o əski sevdalı yorğun adamın

üzünə qapılar açıla yenə:

Bir könül qapısı, bir ev qapısı…

15.04.2018

Məndən bİr xalı toxu

Məndən bir xalı toxu

sözünün ilməsindən,

içinə bir qara qat

gözünün sürməsindən.

Naxışları bol eylə

sevdiyin güllərindən,

qızılgülün ləçəyi

asılsın tellərindən.

Önümə bir yol uzat,

durub, yeriyim gedim,

saçını tök üzümə,

öpüm, darayım gedim.

04.11.2012

Yaman dəyİşmİsən

Yaman dəyişmisən o gündən bəri.

Ala gözlərinə bir həsrət qonub.

Saçının tumarı dəyişib bir az,

əllər sığalını itirib bir az,

üzündə təbəssüm azalıb bir az.

Yaman dəyişmisən o gündən bəri.

Deyəsən bir az da solan kimisən,

bir az da, bir az da dolan kimisən.

Gecən bir xoş sözün səsinə möhtac,

gecən bir öpüşün közünə möhtac,

gecən ehtiyacın özünə möhtac.

Yaman dəyişmisən o gündən bəri.

Yanağın allanmır, gözlərin gülmür,

ürəyin danışmır, ürəyin dinmir.

Qısılıb içinə bir qonaq kimi,

ağıla uduzan bir qınaq kimi.

Yaman dəyişmisən o gündən bəri.

Gözlər gözlədiyi baxışı istər,

əvvəlki, o ərkli çağrışı istər.

Açıb pəncərəni, açıb qapını

közərən ümidə boylanar yenə.

Sənin bu halına dözməz gözlərim:

Mənim baxışlarım dəyişər səni,

üzdə naxışların dəyişər səni,

ürək alqışların dəyişər səni.

Daha dəyişərsən bu gündən belə.

Yaman dəyişmisən, bir bax özünə.

16.06.2017

Küləklİ yağış

Səmtini dəyişən külək,

kiminsə üzünə yağan yağış

ağacdələntək pəncərəmi döyəcləyir.

Tozu yuyulmuş ağaclar özünü silkələyir,

binalar,

asfaltlar

rəngini dəyişir…

İslanmış baxışlarım üşüyür

bu küləkli yağışda.

29.02.2002

Bİr şəKİl gəlməlİydİ

Bir şəkil gəlməliydi o zərfin içində,

yazda kitab arasına qoyulan gültək.

Bir şəkil gəlməliydi o zərfin içində,

gecədən səhərəcən oxunacaq varaqtək.

Bir şəkil gəlməliydi o zərfin içində;

xatirələri çözələyəcək,

xəyalları söyləyəcək,

insana həyat yaşadacaq

bir şəkil.

Bir şəkil gəlməliydi o zərfin içində,

yer boyda, göy boyda;

sən boyda bir şəkil.

08.03.2018

* * *