Бесплатный фрагмент - Pogańskie noce

Książkę dedykuję ku pamięci dziedzictwu słowiańskich przodków.

1

Zmęczony deszcz kapie,

a w sercu wieje wiatr.

W pustym pokoju ślad.

Tego wieczoru

Perun zrosił świat.

Tej nocy zgasło niebo,

zabłysło drzewo,

a potem świeżość otuliła

łąki i lasy,

pod wielkim dębem

żołądź spadł,

zatańczył z ziemią,

świat przybrał okrągły kształt.

2

Na wzgórzach Mokoszy

ziemia mokra i lepka.

Codzienne akty miłosnych

uniesień rozwiewa wiatr,