Бесплатный фрагмент - Sevdanın Ritmi: Modern Şiirler

Zombi

Zombi, zombi!

Sen beni zombi yaptın,

Ne yaşayan, ne ölü,

Adımlarım boşlukta,

Nefesim sustu,

Kalbim artık atmıyor.

Bu ayrılık beni öldürdü,

Artık hayatta değilim,

Gözlerim karardı,

Gözyaşlarım kızardı,

Tenim soldu, ışık gitmiş,

Tırnaklarım kemirilmiş, ellerim titriyor.

Zihnim bulanık,

Sözcükler yankılanıyor içimde.

Artık ben yokum bu dünyada,

Sadece bir kabuk, bir gölge,

Yürüyorum, konuşuyorum, yiyorum,

Ama kalbim hâlâ atmıyor,

Nefeslerim göğsümü doldurmuyor,

Sensiz dünya sönmüş,

Karanlıkta yalnızım.

Zombi, zombi.

Artık sadece bir zombi oldum.

Kayalıktan Atlıyorum

Koşarak atlıyorum kayalıktan,

Arkamı dönüyorum — yok oldum ansızın.

Yükseklikten bakınca anlıyorum:

Sen de mi atladın, yoksa yalnız mı ben?

Rüzgar saçlarımı savurur hafifçe,

Kalbim çırpınır boşlukta sessizce.

Bir el tutar mı beni, bilmiyorum hâlâ,

Belki düşeriz ayrı, karanlıkta yalnızca.

Ama atlıyorum yine, korkusuzca,

Sevgi bir uçurum, sarılmalardan yaratılmış.

Belki beraber,

Belki yalnız başıma.

Yüreğimle atlıyorum

Sonsuz boşluğa.

Bilmiyorum, elini tutuyor musun…

Biliyorum, Anlıyorum

Biliyorum, anlıyorum,

Eski aşkın kalbini yaralamış,

İçinde yalnızlıkla dolu bir damla bırakmış.

Biliyorum, anlıyorum,

Kapıların kapalı, kimseyi içeri almıyorsun,

Her şey sessizce sona ermiş.

Biliyorum, anlıyorum,

Ben senin kaderin değilim, dostun değilim, hiçbir şeyinim.

Biliyorum, anlıyorum,

Ama kalbim buna asla inanmayacak,

Sevgiyle gizlice çarpacak, susmayacak.

Karantina

Sevdamın karantinası işe yaramadı,

Seni unutmaya çalıştım,

Tanrı bilir, zaman yaramadı.

Gözlerimi kapattım,

Belirdi yüzün yeniden,

Yokluğun var ama yanımda

Her an, her hecen.

Düşlerim, hislerim seninle dolup taşar.

Sesin, kokun, bakışların içimde yankılar,

Ruhumu sarar.

Sen bir hastalık, ilaç değilsin,

Ben sersemim.

Karantinamı bozmak isterim,

Elim kolum bağlı,

Kalbim hapishanem.

Gözlerini unutmak için ilaç nerede, söyle bana?

Sana karşı iyileşmek için hastaneye gitsem de,

Odada bile seni göreceğim, rüyalarımda seninle.

Nasıl mutlu yaşadığımızı,

Nasıl aşık olduğumuzu,

Kalbim hâlâ seninle

Her nefeste, her hecede…

Buz ve Gül

Kar içinde dondu gülüm

Buz sardı yapraklarını

Filiz titredi

Zaman durdu

Tazeliği gözlerimi büyüler

Kokusu sarhoş eder

Kalbi yakar

Ama karın soğuk örtüsü altında

Yıllar sessizce erir

Yok olur

Tabloda dursa bir anlığına

Her şey değişirdi

Başka bir hayat

Sonsuz tazelik öderdi bedelini

Ama değil

Bu onun yazgısı

Mutluluk bekleyişinde dondu

Buzdan hapiste kayboldu anı

Güller fırtınadan korkar

Sessizlik çığlık gibi çöker üzerine

Kalp donmuş

Düşler buz içinde

Ama hâlâ umut

Kırık bir ışık gibi parlar

Buz ve gül

Zamanın esiri

Aşk bekler

Sessiz bir fırtına gibi

Karşılıksız Aşk

Çim filizlenir, Z

aman acıyı siler.

Aşk gelir elbet sana,

Kalbinin kapılarını deler.

O tek kişi olur, ruhunu sarar.

Şimdi ise karşılıksız aşk

Yaralar, yorar.

Senin gücün, senin armağanın,

Kalbin yaşıyor,

Derin sevgiyle dolu.

Ama ne yazık ki karşılık bulmadı.

Bir gün tadacaksın aşkın mutluluğunu.

Şimdilik ise

Her günü yaşamaya çalış.

Çim filizlenir,

Zaman acıyı siler.

Kalbin acıyı unutur,

Yer açar yeni aşk için.

Gerçek

Kuşlar uçar, kaderin elçisi

Zaman içinden geçen sessiz bir sesi

Doğmamış çocuklar ağlar, çıkar cığıt

Oluşturur rüzgar, savurur yel gibi rit

Kaç kişi ne kadar yazılmış bilmez

Boyun eğmeyen dünya içinde insan delidir

Rüzgara karşı gitmek, akıma karşı yüzmek

Kendi şehrini kurmak, kaderi delmek

Kendini yarat, insan sensin

Kalbine iyiliği al, nefreti bırak

Düşmanları affet, arkadaşları kucakla

Aşkı bul, kuşlar gelmeden ruhunu alma

Her gün senin cennetin

Sen seç, sen kur, sen belirle gerçeği

Gözlerin gördüğü sürece yaşamaya başla

Ellerin tuttuğu sürece sevgiye dokun, her an

Varken o an, öp ve sarıl

Şansın varsa yardım et ihtiyacı olana

Para sadece aştır, dünya ile gitmezsin

Hatıralar kalır, çocukların gülüşü, annelerin kucağı

Bunlar kalır, geri kalan hepsi geçici

Gerçek ellerinde, ben sana veriyorum

Çünkü bu, fakir bir şairin sahip olabileceği her şey

Şansını Kaybettin

Bir şansın vardı, ama sen kaçırdın,

Kapı orada, kimse seni tutmuyor.

Özgürlük senin için en değerli şey,

Öyleyse tadını çıkar, dilediğin gibi yaşa.

Ama artık benimle olamazsın,

Bir başkası ellerimi sımsıkı tutacak.

Bir başkası dudaklarıma dokunacak,

Ve zamanla kalbimi ona vereceğim.

Ama sana kalacak tek şey özgürlük,

Sorun değil, sen öyle istedin.

Kafamdaki Dolap

Sen açtın kafamda eski bir dolabı,

Yıllarca kilitli, sessiz, unutulmuş.

Şiirler sakladı, düşler büyüttü,

Çizimler, melodiler içinde uyuttu.

Kapak açıldı, hepsi döküldü,

Bir dağ gibi üzerime yağdı.

Kafamdaki dolap seni fısıldadı,

Anılar, dokunuşlar yoluma dağıldı.

Kokun içinde bir yer ayrıldı,

Kalbim onu özellikle sakladı.

Her ayrıntıyı tutmak istedim,

Ama kader bizi birleştirmedi.

Yine de yerleştirdim hepsini,

Raflara, kutulara, gizli kutulara.

Zaman kapsülleri tanık olsun diye,

Seni sonsuza sakladım oraya.

Serbest Şiir

Benim beyaz şiirim kalbimden süzülen

Okuyan ruhunda sessizce gizlenen

Mektup, yorum, bir tebessüm izi

Şiirlerim yaşıyor, saklı sözler gibi

Uçar kuşlar misali zaman içinde

Çocuklar gibi evden ayrılan özgür her anda

Kalbimde taşıdım, şimdi bıraktım sessizce

Okuyanın ruhunda bulur kendine yer işte böylece

Yazar için daha büyük mutluluk var mı

Şiirin ok gibi hedefe varıp ruhu delip geçti mi

Bir haber almak, o kimyayı hissetmek

Yorgun gecelerde yazılan her satırın değerini bilmek

Bilmiyorum