Бесплатный фрагмент - Рони мен Роза. Балаларға үшін ертегілер

Ертегі ✓1

Менің тымағым қайда?

Бір орманда енот Рони мен оның досы — қоян Роза өмір сүрді. Орман сиқырлы болатын. Онда тағы да басқа көңілді жануарлар тұратын. Олар бәрі бірге достасып, әлемді танып, қонаққа барып, жақсы істер жасайтын.

Бір көктемгі күні енот Рони ұйқысынан оянды. Күн терезеден жылы шуағын төгіп тұрды.

Рони керіліп, есінеп, құлақтарын алдыңғы аяқтарымен ұстап алып:

— Менің сүйікті тымағым қайда? Маған суық. Сірә, ол менен қашып кеткен сияқты! — деді.

Ол жастықтың астына қарады.

— Мұнда жоқ… — деді Рони мұңайып.

Содан кейін шкафқа қарады.

— Мұнда да жоқ!

Төсектің астына қарады — бірақ ол жерде тек кәмпиттің қағазы жатты.

— Роооза! — деп дауыстады ол.

Інішектен қоян Роза басын шығарды.

— Не болды, Рони?

— Менің тымағым қашып кетті! — деді Рони күрсініп.

— Қашып кетті дейсің бе? Бәлкім, тымақ серуендеуге кеткен шығар? Бүгін күн тамаша, күн шуағын шашып тұр, — деп жымиып қойды Роза. — Кел, іздейік!

— Кеттік!

Олар тымақты іздеуге шықты. Бүкіл алаңқайдың айналасын шарлады. Шөптің арасында да, гүлдердің арасында да қарады.

Биік, ескі шыршаның астына қарады — тымақ жоқ.

Үлкен түбірдің үстінде — де жоқ.

Судың шалшықтарында — тек жапырақтар.

— Сарғалдақ, Сарғалдақ! Бізге тымақты табуға көмектесші! — деп өтінді Роза.

— Сарғалдақ, сен менің тымағымды көрдің бе? — деп сұрады Рони.

— Жоқ, жоқ, мен тымақты еш жерден көрген жоқпын. Торғайдан сұрап көріңдер, — деді Сарғалдақ.

— Тымақ, қайдасың?

— Ау! Ау! — деп шақырды жануарлар.

— Тымақ, үйге қайтшы! — деп өтінді олар.

Олар қатты шаршады, тымақсыз үйге қайтамыз деп тұрғанда…

Кенет…

Бір қараса, Ронидің тымағы қайыңның бұтағында ілініп тұр екен.

Тыныш қана ұйықтап жатыр, тіптен тышқандай.

— Табылды! — деді Рони. — Ол серуендеп шаршап қалыпты. Ұйықтауға шешім қабылдаған екен.

Ол тымағын басына киіп, Розаны құшақтады.

— Рақмет, Роза!

Ал Роза былай деді:

— Тымақтар қашпайды. Олар тығылыспақ ойнағанды жақсы көреді! Тымағың жоғалып кетпесін десең, ойнап жүргенде шешпеу керек. Оны тек үйде ше��іп, шкафқа қою керек. Сонда тымақ ешқашан жоғалмайды.

— Жақсы, Роза. Енді түсіндім. Мен әрқашан тымағымды орнына қойып отырамын.

Ертегі ✓2 — Апчхи!

Енотик Рони таңертең оянды.

Созылды. Жымиып күлді.

Тасбақа Лилиге шай мен тортқа қонаққа бармақшы болды.

Кенеттен…

— Апчхи! — деп қатты түшкіріп жіберді Рони.

Сосын тағы да: — Апчхи!

— Ой! — деді Рони. — Бұл не болды? — деп мұрнын алақанымен сүртті.

Қоян Роза оған орамал әкелді.

— Сен түшкірдің! — деді ол. — Түшкіргенде немесе жөтелгенде мұрныңды орамалмен сүрту керек. Әрқашан орамал алып жүр.

— Мен түшкірдім бе? Неге екен?

Роза терезеге қарады.

— Сыртта жаңбыр тамшылап жатыр!

— Жаңбыр ма?

— Иә! Там-там! Кеше сен бас киімсіз серуендедің. Сол себепті мұрның тоңып қалды. Жаңбырлы күні жылы киіну керек: жылы бас киім, жылы шұлық, жылы кофта мен шалбар, және жылы резеңке етік пен күртеше. Сонда сен әрқашан мықты әрі дені сау боласың.

— Ах, менің бейшара мұрным! — деді Рони.

Және тағы да…

— Апчхи! Апчхи!

Роза Рониге бас киім мен әжесі тоқыған жылы шұлықты кигізді.

Сосын шарф. Сосын күртеше.

— Міне, енді жақсырақ! Егер кеше жылы киінгеніңде, бүгін ауырмас едің, достарыңа қонаққа баратын едің.

— Енді мен әрқашан жылы киінемін, — деп уәде берді Рони. — Мен ауырғым келмейді, — деп көз жасын сүртті.

— Жарайсың. Енді бір күн бойы міндетті түрде ыстық шай ішу керек! — деді Роза.

— Балды ма? — деп сұрады Рони.

— Әрине, бал мен лимонмен.

Олар шай ішіп, көрпеге оранып, бір-біріне ертегі оқыды.

Ал Апчхи қайтып келмеді.

Себебі мұрын айтты:

— Маған жылы. Маған жақсы. Енді мен Апчхи болмаймын. Ауырғым келмейді.

Ертегі ✓3

Қонақта — тасбақа Лилиде

Тасбақа Лили өзеннің жағасында, шөптер мен қамыстардың арасында тұратын. Ол қонақтарды қатты жақсы көретін. Күн сайын біреуді қонаққа шақыратын.

— Сәлем, Лили! — деп айқайлады Рони.

— Қайырлы таң! — деп қол бұлғады Роза.

— Сәлем, Рони! Сәлем, Роза! — деп жауап берді тасбақа Лили.

Рони өзімен бірге зефир алып келді.

Ал Роза — сәбіз алып келді.

— Келіңдер, тезірек шай ішейік! — деді Лили. — Әлде какао ішесіңдер ме?

— Мен шай ішем, — деді Рони.

— Ал мен какао ішем, — деді Роза.

Лили үстелге кішкентай вазаға салып мармелад қойды. Сосын үлкен торт әкелді.

— Жеңдер, тартынбаңдар!

Сосын Лили құлпынай қосылған бәліштер әкелді.

— Жеңдер, жеңдер, ұялмаңдар, — деді Лили.

Сосын таңқурай тосабын әкелді.

Рони мен Роза тосапты қасықпен жеп отырды.

— Ой, меніңше, мен шамадан тыс тойып қалдым, — деді Рони.

— Мен де, меніңше, — деп жауап берді Роза.

— Сендер түк жеген жоқсыңдар ғой, — деді тасбақа Лили. — Мен дәл қазір шоколад пудингін дайындап жатырмын.

— Пудинг менің қарныма сыймайды-ау, — деді Рони.

Роза ішін ұстап тұр:

— Менің ішім де толық сияқты.

— Жоқ-жоқ, — деді Лили, — сендер пудингті жемейінше, мен сендерді жібермеймін.

— Жарайды, — деді Рони де, пудинг жей бастады.

— Болсын, — деді Роза да, пудингін жеп қойды.

— Рахмет, апай Лили! Бәрі өте дәмді болды! Бірақ бізге қайтатын уақыт келген сияқты, — деді Рони терезеге қарап.

— Иә, біз кетуіміз керек. Рахмет, апай Лили.

— Мен сендерге үйге салып беретін тәттілер дайындап қойдым.

Апай Лили екеуіне жылы түйіншек берді. Ішінде құлпынай қосылған бәліш пен кішкентай банкаға салынған пудинг бар еді.

Ертегі ✓4

Су жиналған шалшықтағы кемелер

Бір күні жаздың жайма-шуақ күнінде, жаңбырдан кейін, Рони далаға ойнауға жүгіріп шықты.

Барлық жерде үлкен-үлкен, жылы шалшықтар пайда болыпты. Ол солардың арасында жүгіріп, кеме жіберіп ойнағысы келді.

Ол резеңке етігін киді. Етіктің ішіне — міндетті түрде жылы шұлық киілді.

— Шлүп-шлүп! — су кешіп бара жатты етіктер.