18+
- Введение
- Теургия и халдейские оракулы в «Комментарии к Гермию»
- Одна из душ в Комментарии к Гермию
- Заключительные мысли
- Сократ в «Комментарии к Федру» Гермия Александрийского
- Сократ и Федр: учитель философии и его ученик
- Сократ и Христос, Гермий и Кирилл
- Пролог
- § I. — О Гермии
- §3 — Об этом издании
- Комментарии к «Федру» Платона, книга 1
- <ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ>
- Δόξαι τοῦ σκοποῦ
- Τῖς ὁ ἀληθής του διαλόγoυ σκοπoς
- Εντευθεν
- β«. <Συχνὸν γὰρ ἐκεῖ διέτριψα χρόνον>] 227 Α.
- γ«. 227 A Σῷ καὶ ἐμῷ ἒταῖρῳ> 227 A.
- δ«. Ἀτάρ Λυσίας ἦν 227 Β.
- ε«. <Πλησίον τοῦ Ὀλυμπίου> 227 Β.
- ζ«, Καὶ μὴν ὦ Σώκρατες 227 C.
- ζ«. <Οὖκ οἶδ» ὅντινα τρόπον> 227 C.
- η«. Ὦ γενναῖος 227 C.
- θ«. <Ἔγωγ» οὖν οὕτως ἐπιτεθύμηκει>] 227 D.
- ι«. <Πῶς λέγεις, ὦ βέλτιστε Σώκρατες>] 227 D.
- ια», Ὦ Φαῖδρε] 228 Α.
- ίβ. Τo βιοῖο] 228 Β.
- ιγ». Δείξας πρότερον] 228 D.
- ιδ». Ὠς ἐγώ σε 228 Ε.
- ιε», Δεῦρο ἐκτραπόμενοι] 229 Α.
- Ὀρᾷς οὖν ἐκείνην] 229 Α.
- ιζ». Εἰπέ μοι ὦ Σώκρατες] 229 Β,
- ιη». Ἧι πρὸς τὸ τῆς ἄγρας] 229 С.
- ιθ». Ἀλλ» εἰ ἀπιστοίην 229 С.
- κ«, Οὐ δύναμαί πω] 229 Ε.
- κα. Πειθόμενος δέ] 230 Α.
- κβ. Εἴτε τι θηρίον] 230 Α.
- κδ». Νὴ τήν τἮραν 230 Β.
- κε». <Ἀκμὴν ἔχει τῆς ἂνθης>] 230 Β.
- «κζ». Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν] 230 Ε.
- κζ». Ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὢν ἃν εὖ ποιήσωσι] 231 Α.
- κη“. Ἔτι δὲ οἱ μὶν ἐρῶντες σκοποῦσιν] „231 Α.
- κθ“. „Έτι εἰ διὰ τοῦτο ἄξιον τοὺς <ὶρῶντας> 231 Β.
- λ«. Καὶ γὰρ αὐτοὶ ὁμολογοῦσι νοσεῖν μᾶλλον ἢ σωφρονεῖν] 231 D.
- λγ». Εἰ τοίνυν τὸν νόμον] 231 Ε.
- λε» Δαιμονίως] 234 D.
- λς“. „Δλῖ ὡς ἀληθῶς εἰπὲ πρὸς Διὸς φιλίου] 234 Ε.
- λζ». Ὠς τὰ δέοντα] 234 Ε.
- λη», Ἐπεὶ ἐμὲ γε ἔλαθεν] 234 Ε.
- λθ». Τοῦτο ἐγώ σοι οὐκέτι] 235 Β.
- μ«. Παλαιοὶ γὰρ καὶ σοφοί] 235 Β.
- μα». Πλῆρές πως ὦ δαιμόνιε τὸ <στῆθος>] 235 C.
- μῧ» Καὶ σοὶ ἐγώ] 235 D.
- μγ. Καὶ τῶν μὲν τοιούτων οὗ τὴν εὕρεσιν] 236 Α.
- μδ». Παρὰ τὸ Κυψελιδῶν] 236 Β.
- με“. „Ἐτερόν τι ποικιλώτερον] 236 Β.
- μς·». <Ἀγαοὸν ποητήν> 236 D.
- μζ. Βαὸαὶ ὦ <μαρὲ> 236 Ε.
- μη». Πῶς γὰρ ἂν οἷός τ» εἵην 236 Ε.
- μθ“. „Ἄγετε δὴ ὦ Μοῦσα 237 A.
- ν. Ἦν οὕτω δη <παῖς>] 237 Β.
- να». Περὶ παντὸς ὦ παῖ μία ἀρχή] 237 Β.
- ιβ», Ἀτάρ ὦ Φαῖδρε] 238 C.
- νγ». Εἶεν ὦ φέριστε] 238 D.
- νδ», Τῷ δὴ ὑπὸ ἐπιθυμίας ἀρχομένῳ] 238 Ε.
- νε». Κρεῖττον δέ καὶ ἴσον ἐχθρόν] 238 Ε.
- νς·“. „Ἐστι μὲν δὴ καὶ ἄλλα κακά] 240 Β.
- νζ». Καὶ ἐρῶν μὲν βλαὸερός τε καὶ ἀηδής] 240 Ε.
- νη». Ὅτι οὐκ ἄρα ἔδει] 241 Β.
- νθ». Εί δέ μή ἀναγκαῖον] 241 С.
- ξ«. Ἧς οὔτε ἀνθρώποις] 241 С.
- ξα». Τοῦτο έκεῖνο] 241 D.
- ξβ». Καὶ ταῦτα ψέγων] 241 Ε.
- ξγ». Καί οὕτω δὴ ὸ μῦθος] 241 Ε.
- Εδ. Θεῖός γε εἷ περὶ τους λόγους ὦ Φαῖδρε] 242 Α.
- ξζ». Δεινὸν ὦ Φαῖδρε] 242 D.
- ξη». Ἐμοὶ μὲν οὖν ὧ φίλε] 243 Α.
- ἔθ», Τῶν γάρ ὀμμάτων στερηθείς] 243 Α.
- ο«. Καὶ γάρ ὠγαθὲ Φαῖδρε] 243 Β.
- οα». Οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλέ] 243 Ε.