
Алғы сөз
Бұл кітапшада Алланың қалауымен жеткізуге тырысқаным, ол өз өмірімдегі оқиғалар мен өмірден алған тəжірбелер жəне жеке ойларым. Бəлкім бұл ойларым дұрыс емес шығар, сондықтан мені қатты сынға алмауға шақырамын, өйткені менде бір күнəһар пендемін қателесуім мүмкінмін. Бұл жазғаным басылымға шығама, жоқ па ол бір Алланың қалауымен. Сондықтан бұл жазғанымды оқыған адамға өзгеге жеткізу менің аманатым болсын!
Өсек
Адам баласы өз тілімен айналасына және өзіне үлкен кес апат әкеледі. Біз көбіне өзіміз мінсіз көріп, өзгенің айыбын іздеп, айтуға құмармыз. Біреуді өсектеуге жанымыз қалап тұрады. Бұл өсектің арасына ақиқатта, жалғанда кетіп қалады. Осылайша әрі ғайбат айтушы болып қаламыз. Осы арада біз өзге адамға жүрегіне ауыр тиетін өсекті, ғайбатты таратып жүргенімізді кейде ойланбаймызда. Жаратушы бізді тілден тілге өзіміз анық білмейтін нәрсені айтпауға шақырады. Бұған жеңіл қарамауға, өйткені бұл ауыр күна екенін айтады. Сондықтан барынша жаман сөзден, жаман ойдан аулақ болайық. Қандай сөз сөйлесекте жақсыны айтайық не үндемейік. Ал егерде бір жаман сөз әңгімеге тап болсақ, бұл жала бұған сенбейтінің айтып, Алланы еске алған дұрыс болар. Бұл болмаса әңгімені жақсыға бұру қажет деп ойлаймын. Жақсы сөз сөйлеп, жақсы ойлар салып және көбірек Жаратушыны еске алсақ, бәлкім сонда ғана жақсарамыз. Жүрегіміз, жан дүниеміз жақсарып, тыныштық табады деп ойлаймын. Бала кезімде мектепте болған жайды, үйде дастарханда айтуды әдет болған еді. Бұны естіген әкем мені қатты ашумен сөкті. Осы күні ойласам, бұл дұрыс екен. Өйткені бұл -өсек, жүрегімізге қара дақ түсіруші, Жаратушыдан алыстатушы.
Ғайбат
Əлем өзгергенмен біздің әдетіміз өзгерген жоқ. Адамдар қалай зұлымдық жасаса солай жасап жатыр. Оның бірі өз тілдерінмен. Біз көбіне өзгені айыптап, өзге туралы жалған ақпаратты және ол кісі естісе көңіліне жақпайтын жаман сөздерді айтамыз. Бір сөзбен ғайбат тасушы боламыз. Біз өзімізді судан таза көреміз, алайда біздің мен мендігіміз, бізді күнәға батырып жатыр. Жаратушымыз кейбіреулерін кейбіреуді ғайбаттамауға шақырады. Əрі бұл өлген туысқанның етін жегенмен сай жаман іс екенін атап айтады. Ал осы күні қаншама ғайбат тасудамыз, бауырымыздың жүрегіне жара салатын. Сондықтан бұл істең барынша аулақ болайық. Барынша бұл дерттен тілімізді тазартайық. Өйткені тіліміз сау болса, жүрегіміз сау болады деп ойлаймын. Ал Жаратушы болса біздің дүниемізге, мәртебемізге қарамайды, тек істеген амалдарымызға және жүрегімізге қарайды. Ал біздің жанымыз әрдайым әлсіздік танытады. Ғайбат, өсекке кірісіп кетеді. Шайтан болса, оны бізге көркем іс етіп көрсетеді. Осылайша күнәдан күнәға бата береміз. Бірде бір бейне жазбаға тап болдым. Онда бір адам бір ғалымды өсектеп, ғайбаттаған екен. Ал бұны естіген басқа бір адам сол ғалымға бұл жайды жеткізеді. Бұны естіген ғалым, үйдегі тәтті тоқашын алып, ғайбаттаған адамның үйіне барады да, сол кісіге тоқашын сыйлайды. Əлгі адам таң қалып: « Не үшін?“- деп сұрайды. Сонда ғалым: „Сіз мен туралы осындай ғайбатпен өсек таратқан екенсіз, сіз менің ақыретіме үлкен сый сыйлапсыз, сондықтан осы сыйлығыныз үшін үйдегі ең тәтті тоқашымды сыйлап тұрмын! — деген. Бәлкім бұл оқиғадан сабақ алатынымыз бір жай, ол біреуді өсектесек, ғайбаттасақ бұл біздің бұл өмірде және ақыретте ұтылғанымыз. Керсінше өсектің және ғайбаттың құрбаны болған адам, ол оның бұл дүниеде және ақыретте жетістікке жеткені.
Тыңшылық
Жаратушы бір-біріміздің соңынан тыңшылық істеп жүрмеуге шақырады. Бәлкім кейде біз біреуден күмәнданып, сенбеушілік танытып, тыңшылық әрекетке көшеміз. Кейін ақиқатына жеткенде, тыңшылығымыз бекер екенін түсінеміз. Сонда істеген амалдарымызға өкініш білдіреміз. Бұл жерде бізді шайтан тура жолдан тайдырып, санамызды күмәнға толтырады. Осы күмәнға бой беріп, шайтанның жетегінде кетеміз. Сол арада тыңшылық деген жаман іске әрекеттер жасаймыз. Кезінде менде бір мәселе бойынша күмән болды. Жаман ойлар сананы биледі. Əйтеуір жүрегімді бір жаман ой мазалай берді. Алайда Жаратушы мені тыңшылық жасаудан сақтады. Күндердің бір күні Жаратушы ақиқаттың бетін ашты. Күмәнданғаным рас болып шықты. Жаным қатты қиналады. Жаратушыға мыңда бір алғыс осы сәтте мені тастаған жоқ, жаныма сабырлық сыйлады. Сабыр ақыл серігі дегендей. Бұл арада бұл мәселеде ақылмен шешім қабылдадым. Сондықтан жалғанның беті Алланың қалауымен ашылады. Жасырған нәрсе түбтін-түбінде шығады. Өйткені жалған әрқашанда жоқ болушы, ал ақиқат әрқашанда жеңіске жетуші. Себебі ақиқат Жаратушыдан. Адамға тек Құдайға деген сенім және сабыр керек деп ойлаймын. Өйткені Құдай сабырлылармен бірге. Қай заманда болсада біз тыңшылықпен ақиқатты білгіміз келеді, жанымыз соны қалайды. Осы жан қалауымен шайтанға ереміз. Шайтан осы әлсіздігімізді пайдаланады. Ал ол ақиқатты білу сол адамға қайырлыма, әлде қайырлы емеспе оны адам баласы білмейді. Оны тек Жаратушы Алла біледі. Кейбір сырды Құдай жасырса, ол сырды бізге жария ету дұрыс емес болар. Қай сәтте болсын Құдайға сеніп, разылығын іздеуіміз қажет.
Күмəн
Жаратушы бізді көп күмәндардан сақтануға шақырады. Өйткені, кейбір күмандар- күнә екенін ескертеді. Бұл өмірде біз көп нәрседен күмәнданамыз. Өйткені бізді жаман ойлар мазалайды, ал жаман ой шайтаннан. Кейде сол жаман ойдың жетегінде кетеміз. Сондықтан болар кей кезде жақынымыз, туысымыз немесе өзге адамдар бізге ақиқатты айтып жатқанда, көбіне күмәнге беріліп, сенбейміз. Өз дегенімен жүріп, өз дегенімізді істейміз. Бұдан кейін ақиқаттың беті ашылғанда, бармағымызды шайнаймыз. Сонда біз: «Сенің айтқаның дұрыс екен, сенің айтқаның тындағанда басқаша болар еді!» -дейміз. Алайда айтын не айтпадын не ол кезде бұл кеш, өткен нәрсе қайтып келмейді. Ал өмір болса бізде біреу. Шайтан бізді күмәннің жетегіне салып, адасуға апарады. Осы күмәннің арқасында туған-туысын, жақынымен және өзге адамдармен қарым-қатынасымыз үзіледі. Жаман ой, күмән тек жаман әрекеттерге итермелейді. Күмән билесе барлық нәрсенін ақ қарасын ажыратып алғаннан кейін, іс әрекетке көшкен жөн болар деп ойлаймын. Бір күмән болса, дұрысы күмәнданған адамнан көзбе көз сұраған жөн. Ол адамның соңынан тыңшылық жасап, шайтанның жетегінде жүргенше. Ақиқат түбінде жеңіске жетеді. Алланың қалауымен. Шындықтың беті ашылады. Өз басымнаң өткені бір кездері мені бір күмән биледі. Жаратушым бұл кездері мені тастаған жоқ, ақиқатын бетін ашты. Аллаға шүкір. Сондықтан жалғанның жетегінде жүрмейік, көп күмәннан алыс болайық. Жаратушыға сенейік түбтін- түбінде ақиқаттың бетін ашатын. Жаратушы Алла бізді көп күмәннан сақтап, ақиқат пен тура жолды табуға нәсіп етсін!
Көзді тосу
Бүгінгі күнде ер заты болсын, әйел заты болсын, бөгде әйелмен, бөгде еркектерге қараудан, көзді тосу, тию өте қиын. Себебі ұялы телефонда жан қалағанның бәрі бар. Ал қайсымыздын жанын алсақта, ол -жан әлсіз. Көшегеде шыққанда барлық сәнді жерімізді көрсетіп, жұрт көрсе екен деп, ашық-шашық жүреміз. Өзіміздіөзіміз саудаға салғандай жұрт көрсе екен, қызықса екен деп, жаман ойдың жетегімен жүреміз. Бұл амалымызды шайтан көркем қылып бізге көрсетеді. «Сұлулықты жасыруға болама? Оны жұрт көру керек» — деуміз мүмкін. Алайда біз алтын қазыналарымызды жасыруға ұмытпаймыз. Себебі оны бөтен арам көз көрсе ұрлап, тонап кету мүмкін. Сол сияқты біздің сұлулығымыз, абройымыз ол біздің қазынамыз. Оныда бөтен көзден жасырғанымыз дұрыс болар, ол қазыналардан айырылып қалмау үшін. Адамның абройы, ол — оның үлкен қазынасы. Абройды саудаға салу дұрыс емес, өйткені оның құнына ешқандай қазына жетпейді. Жаратушы бізге ер болсанда, әйел болсанда бөгде ерлер мен әйелдерге қараудан көздерімізді тосуға, абройымызды сақтауға, бөгделерге зейнеттерін көрсетпеуге және жасырған зейнеттерін білініп қалмау үшін аяқтармен жерді ұрмауға шақырады. Сондықтан егерде біз көзден әлсіздік жасасақ, жанымыздың қалауын тоқтату қиын болады. Əрі өз зейнеттерімізді бөгдеге көрсетпей, сол жасырған зейнеттерімізді секіріп, билеп, білдіріп алмауымыз маңызды. Өйткені біз тек өзіміздің қара басымыздың жанын ойламай, өзгенін жанын ойлауымыз дұрыс болар деп ойлаймын. Бұл арада шайтан болса, біздің көп күнәға батқаның қалайды. Теріс амал жасауға жаман ой салады. Жаман ойдың жетегінде жүрмейік. Көп Жаратушыны еске алайық және абройымызды сақтайық.
Өсімқорлық
Бірде біздің мекемеге бір депутат келіп сөз сөйледі. Онда көп мәселені көтерді. Осы күні еліміз тәуелсіздік алғалы отыз жыл болғанын. Бұл жылдар аралығында қандай жетістіктерге және алда қандай асулар бар екенін атап айтты. Əрі бүгінгі күні елміз дамыған елдердің кірмеу себебі ол корупция, білімнің төмендігі, ішкі өнімде импорттың аздығы т.б. мәселені көтерді. Сондықтан келешекте көптеген өзгерістер болатынын айтты. Сондағы мені қызықтырғаны: «Банк жүйесін келешекте өзгертеміз» — дегені. Сөздің сонында: « Сұрақ барма?» — дегенде. Мен тұрып осы банк жүйесін Турция еліндегідей өзгертуді ұсыныс жасадым. Ондағысы адамдарға қарызға бергенде, өсімді алып тастаса, тек егерде бір затты банк арқылы алатын болса, мысалы телефонды, ол 70000 теңге тұрса, банк оны дүкеннен сатып алып, 80000 теңгеге қарызға тұтынушыға сатады. Сондағы тек алып сату болады, ал өсім болмайды. Кейін Жаратушы Алла өсімнен бас тартуға шақыратының, олай істемейтін болсақ, Бақара сүресі 279 аятың оқып көрулерін ұсындым және осы аятты жобалап жеткіздім: «Одан бас тартындар, олай істемейтін болсаңдар біліп қойындар, сендер Аллаға және оның пайғамбарына соғыс аштыңдар». Осыдан кейін ешкім ештеңе демеді. Алайда сол сәтте жүрегімді қорқыныш үрей билеп тұрды. Біреу бір нәрсе дейме деп. Бәріміз үн-түнсіз тарқадық. Бәлкім ойлап көрсек, шынында осы өсіммен адамдарды жаншып, тонап жатырмыз. Шынында біз осы өсіммен Аллаға соғыс аштық. Бәлкім содан болар отыз жылдың ішінде еліміз, біз ойлаған жетістікке жете алмады. Сондықтан бір-бірімізге өсімге беруді тоқтатайық. Бір-бірімізге қамқор болайық. Бәлкім сонда ғана Жаратушының разылығына кенеліп, жетістікке жетерміз.
Мазақ
Бесплатный фрагмент закончился.
Купите книгу, чтобы продолжить чтение.