аннотация
Autorka wybrała rzadszy i trudniejszy styl poezji — lirykę refleksyjną. (…) Najciekawszym momentem wypowiedzi i konstatacji będzie niesymetryczność uczucia i przeżywania go jako doświadczenia. (…)Altruistyczne i egoistyczne równocześnie. I już tylko krok jesteśmy od głównego nurtu poetyckiej refleksji. Pragnąc czystości — w nienawiść się przemienia. (…) Usiłujemy rozpoznać to najbardziej tajemnicze zjawisko — czas, w świecie i w nas. (z recenzji Z.J. Brudnickiego)
