аннотация
Wiersze z lat 90. autora, którego twórczość nazwana została kiedyś „poezją rozdarcia posierpniowego”. Zestawiana była z twórczością Barańczaka i Kornhausera jako rozwinięcie i dopełnienie Nowej Fali. „Obrazy zniszczenia i rozkładu są analitycznym zapisem świadomości współczesnego autorowi pokolenia. (…)W tym świecie doświadczeń dających się uogólnić, a w dodatku otoczonym aurą neurotycznego lęku i obsesji końca, jest miejsce na małą prywatność. Z podmiotem lirycznym i jego kłopotami może utożsamiać się większość Polaków. Stąd poezja ta zdaje się być gościnna i przyciągająca” (H. Oleschko, A.Paluszkiewicz).