аннотация
„Kiedyś listy pochowałem do butelki
A w nich pytania spędzały sen z powieki
Wielką wodą, oceanem popłynęły
Może gdzieś dotrą, a może utonęły
Może ktoś odpisze, kiedyś da odpowiedź”~ Enej
****
Wartki nurt rzeki porywa w swe objęcia z pozoru zwyczajnie wyglądającą butelkę. Załamujące się na powierzchni szkła, promienie słońca sprawiają, że mieni się ona tysiącem barw. A w środku kolejne kilometry pokonuje również niezwykła tajemnica. Czy ósemce bohaterów starczy odwagi, by wypłynąć na głębię, odpowiedzieć na wiadomość i poznać sekret anonimowego nadawcy?